مقایسه اثر دوز ۴۰۰ &#۹۵۶;g و ۶۰۰ &#۹۵۶;g میزوپروستول واژینال در ختم حاملگی در سه ماهه دوم بارداری

مقدمه: در موارد متعددی از جمله مرگ داخل رحمی جنین، پارگی زودرس کیسه آب، کوریوآمنیونیت و پره اکلامپسی، متخصصین زنان جهت حفظ سلامت مادر ناگزیر به ختم حاملگی در سه ماهه دوم بارداری می باشند. روش های ختم بارداری در رحم بزرگتر از 14 هفته شامل شروع خود به خودی انقباضات، شیاف های واژینال پروستاگلاندینe1 وe2، اکسی توسین وریدی، تزریق داخل مایع آمنیوتیک موادی مانند پروستاگلاندین f2α ، اتاکرینیک اسید و سالین هایپرتونیک است. میزوپروستول یک 16 متیل آنالوگ پروستاگلاندین e1 می باشد که جهت پیشگیری از زخم معده استفاده می شود و درحال حاضر به دلیل اثرات انقباضی بر روی رحم (یوتروتونیک) و نرم کنندگی سرویکس در ختم حاملگی نیز استفاده می شود. تاکنون در ایران تأثیر این دارو در ختم حاملگی طی سه ماهه دوم بارداری بررسی نشده است؛ لذا هدف از انجام این کارآزمایی بالینی مقایسه تأثیر دو دوز g400 و g600 میزوپروستول در ختم بارداری، عوارض مادری، مدت بستری و میزان نیاز به کورتاژ می باشد تا بتوان روش موثر، ایمن و مقرون به صرفه ای را یافت که در زمان کمتری باعث ختم حاملگی در سه ماهه دوم بارداری شود. مواد و روشها: در یک کارآزمایی بالینی 100 بیمار با اندیکاسیون ختم حاملگی در سه ماهه دوم بارداری، طی 2 سال در بیمارستان میرزا کوچک خان بستری و به طور تصادفی به دو گروه 50 نفری aو b تقسیم شدند. در گروه a میزوپروستول واژینالg 400 و در گروه b g 600 هر 12 ساعت و حداکثر 4 دوز در فورنیکس خلفی قرار داده شد و تأثیر این دو دوز در ختم حاملگی، عوارض مادری، مدت بستری و میزان نیاز به کورتاژ بررسی شد. برای مقایسه آماری نتایج از آزمون  2 و تست t استفاده شد. نتایج: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که 84% در گروه a و80% در گروه b دفع کامل جنین و جفت داشتند. 14% در گروهa و20% در گروهb تحت کورتاژ تخلیه ای قرار گرفتند. میزان موفقیت درمان (خروج جفت و جنین به طور کامل) بعد از 48 ساعت در گروه a، 98% و در گروه b، 100% بود. زمان شروع القا تا خروج جنین در گروه b (7/62/9 ساعت) کوتاهتر از گروه a (7/72/12 ساعت) بود(003/0= p). همچنین این زمان در افرادیکه به علت مرگ داخل رحمی (8/24/7 ساعت) حاملگی ختم شد کوتاهتر از افرادی بود که به علت پارگی کیسه آب (6/99/11ساعت) ختم حاملگی داشتند(005/0=p). زمان خروج جفت بعد از خروج جنین در گروه a کمتر بود (02/0=p). طول مدت بستری، عوارض مادری از جمله میزان تهوع و استفراغ، اسهال، تب، درد شکمی غیرقابل تحمل و کاهش هموگلوبین در دو گروه تفاوت معنی دار آماری نداشت. نتیجه گیری: میزوپروستول واژینال، رژیمی کاملاً مؤثر، ایمن و مقرون به صرفه در ختم حاملگی در سه ماهه دوم بارداری می باشد و در صورت نیاز به دفع سریع محصولات حاملگی مثل کوریوآمنیونیت و پره اکلامپسی می توان از دوز g600 میزوپروستول استفاده کرد. در غیر این صورت جهت کاهش هزینه از دوز g400 استفاده شود.